Çinide Lacvardina Tekniği

Bu teknikte yaygın olarak kullanılır.

Genel özellikleri ve yapımı neticesinde minai tekniği ile benzerlikleri vardır ancak bu teknikte desenler sır üstü boyama tekniğiyle yapılır. Burada önce çiniler küçük parçalara ayrılır, yani illa büyük parçalardan oluşacak diye bir şey yoktur. Bu küçük parçalara çini mozaik adı verilir. Özellikle Selçuklu döneminde yaygın olarak kullanılan yöntemde mozaik kaplamalar üzerine geometrik süslemeler yapılıyor.

Konya Karatay Medresesi ve Alaaddin Cami en iyi örnekleridir.

Bu teknikte kullanılan sırrın ana maddeleri kuvars isimli kum, cam, buğday unu ve biraz sudur. Tüm maddeler karıştırılır ve öğütülür. Ardından içine kurşun katılır ve saydam sır elde edilir. Çinko katılırsa da mat olur. Eğer oksitler eklenirse de renkli sır elde edilmiş olur. Bezemeler renkli sırda hamurun üstüne kazınarak eklenir. Hamurun oyulan yerlerine de balmumu ve bitkisel yağ ile manganez karışımdan oluşan bileşenler sürülür. Sonra her küçük parça fırına verilir. Çini üzerinde yazı varsa kabartma tekniği kullanılır.